کد مطلب:243968 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
آزاد کردن بنده
[339] 6 - صدوق آورده است:
از علی بن مهزیار اهوازی روایت شده كه گفت: به امام جواد علیه السلام نامه ای نوشتم و در آن،راجع به بنده ای پرسیدم كه مرگش فرا می رسد و صاحبش در همان ساعت آخر، آزادش می كند و او آزاد از دنیا می رود؛ آیا صاحب او، از آزاد كردنش در ساعت آخر، سودی می برد؛ یا اگر او را به حال خود رها سازد تا بنده از دنیا برود، پاداش كدام بیشتر است؟
حضرت در جوابم نوشت: بنده در حال مرگ، بحال بندگی رها می شود و این، برای صاحبش سودمند تر است و آزادی در آن ساعت، سودی به حال او ندارد. [1] .
از علی بن مهزیار اهوازی روایت شده كه گفت: به امام جواد علیه السلام نامه ای نوشتم و در آن،راجع به بنده ای پرسیدم كه مرگش فرا می رسد و صاحبش در همان ساعت آخر، آزادش می كند و او آزاد از دنیا می رود؛ آیا صاحب او، از آزاد كردنش در ساعت آخر، سودی می برد؛ یا اگر او را به حال خود رها سازد تا بنده از دنیا برود، پاداش كدام بیشتر است؟
حضرت در جوابم نوشت: بنده در حال مرگ، بحال بندگی رها می شود و این، برای صاحبش سودمند تر است و آزادی در آن ساعت، سودی به حال او ندارد. [1] .
[1] من لا يحضره الفقيه 3: 153 ح 3559.